اگر به تیغه هایی که در زیر اسکیت هاکی یا اسکیت نمایشی خود نگاه کنید، خواهید دید که آنها به همچون چاقو دارای یک لبه نیستند. تیغه های اسکیت دو لبه دارند که بین آنها فضای منحنی وجود دارد. این شکل هنگام عبور تیغه ها از چرخ سنگ زنی ایجاد می شود. اگر چرخ سنگ زنی را به دو قطعه نیمه دایره تقسیم کنید، می بینید که لبه سطح مقطع آن مانند یک قطعه دایره، گرد و کروی است. قسمت پایین تیغه اسکیت شما نیز پس از عبور از چرخ سنگ زنی به این شکل است. تیغه حدود ده بار از چرخ سنگ زنی عبور می کند تا پایین آن کاملاً توخالی شود و لبه های آن به اندازه کافی تیز باشد.
بعضی اوقات قبل از فرآیند تراش تیغه از چرخ سنگ زنی اضافی موسوم به آسیاب مقاطع استفاده می شود. این سنگ عمود بر تیغه است و برای صاف کردن تیغه طراحی شده است. این سنگ عمدتا برای تنظیم مجدد تیغه در موقعیت اولیه خود استفاده می شود تا ابتدا نقص تیغه برداشته شود و با تغییر چرخ سنگ زنی تیغه اسکیت دوباره تیز و شکل بگیرد.
به همین ترتیب، قبل از اولین تیز کردن تیغه اسکیت هاکی و نمایشی، ابتدا تیغه ها یک بار با این سنگ تراشیده می شود تا به روشی کاملاً استاندارد صاف شوند و در صورت امواج یا خوردگی این نقایص برطرف و سپس تیز می شوند. اگر تیغه های چندین نوع مختلف اسکیت یخ را با یکدیگر مقایسه کنید، می بینید که عمق و شعاع منحنی های ایجاد شده در پره ها با یکدیگر متفاوت است. برخی از آنها دارای منحنی هایی با شعاع بزرگ و عقب و برخی دیگر برعکس هستند.
اما چه عواملی تفاوت مقدار منحنی روی هر اسکیت را تعیین می کند؟ شاید بتوان این قسمت از دنیای اسکیت روی یخ را بخشی جذاب و در عین حال کاملاً تخصصی دانست. در ادامه، ما در مورد عوامل موثر در انتخاب نوع عمق منحنی ایجاد شده در پره ها و همچنین تأثیرات مختلف آن بحث خواهیم کرد.
خصوصیات شعاع توخالی کوچک تر
مناسب برای بازیکنان تازه کار و سبک وزن / از دست دادن انرژی بیشتر بر روی یخ / لزوم انرژی و تلاش بیشتر برای اسکیت سواری / سرعت کم در حرکت با آن / راحتی چرخش و توقف / شتاب بالای اولیه در این تیغه ها
خصوصیات شعاع توخالی بزرگ تر
مناسب تر برای بازیکنان با وزن بیشتر / از دست دادن انرژی کم تر بر روی یخ / کارآمدی بیشتر برای اسکیت سواری / سرعت بالاتر با این تیغه ها / دارا بودن شتاب اولیه پایین تر و حرکت در پیچ ها و توقف ها با سرعت پایین تر.
تعداد دفعات تیز کردن اسکیت روی یخ
این بستگی به عوامل مختلفی دارد از فردی به فرد دیگر متفاوت است. از میزان اسکیت استفاده شده در هفته یا ماه گرفته تا سطح مهارت بازیکنانی که از اسکیت استفاده می کنند یکی از عوامل موثر در تعیین زمان و میزان تیز کردن تیغه ها است. برخی از بازیکنان هاکی یا بازیکنان اسکیت نمایشی حتی پس از دو یا سه ساعت تمرین روی یخ باید تیغه های خود را دوباره تیز کنند.
دیگران ترجیح می دهند در تمام فصل اسکیت بازی کنند و سپس اسکیت های خود را تیز کنند. اگر مطمئن نیستید که چند بار لازم است اسکیت خود را تراش دهید، اسکیت خود را به مدت ده ساعت بپوشید و سپس آن را تیز کنید. بعد از تراش دادن تیغه ها، تفاوت بین قبل و بعد از تیز کردن را مقایسه کنید تا ببینید عملکرد و تسلط روی اسکیت شما مانند قبل از تیز کردن تیغه ها است یا عملکرد بهتری داشته و بر آن تسلط دارید! اگر شروع به از دست دادن تعادل خود کردید یا کنترل تیغه های خود را از دست دادید، وقت آن است که آنها را تیز کنید. پس از مدتی تمرین، به تدریج از زمان تیز شدن تیغه ها و عمق شفاف سازی شخصی خود آگاه خواهید شد.
خالی از لطف نیست که بدانیم یخ هرچه سفت تر و سخت تر شود، اثرات منفی آن بر روی تیغه های اسکیت هنگام اسکیت بیشتر خواهد بود، به این معنی که اگر فردی بعد از هر 20 ساعت به تیز کردن تیغه های اسکیت خود می پرداخت با رفتن به یک پیست یخی که در آن یخ سردتر و سخت تر باشد، زمان تیز کردن تیغه های اسکیت شما به کمتر از 20 ساعت اسکیت کاهش می یابد.
تیز کردن اسکیت های نو
اگر اسکیت روی یخ را تازه خریداری کرده اید، بدانید که تیغه های مختلف دارای شعاعی با مشخصات متفاوت و خاص از یکدیگر هستند. این شعاع همچنین بین مدل های مختلف متفاوت است. بسیاری از مردم اشتباه می کنند که تصور می کنند مشخصات تیغه کارخانه برای اکثریت قریب به اتفاق ایده آل است. بگذارید بگوییم درست است و مشخصات کارخانه نتایج قابل قبولی را نشان می دهد، اما چرا در حداکثر ظرفیت از تیغه خود نهایت استفاده را نمی کنیم؟
اکثر افراد حرفه ای، با توجه به نیازهای شخصی و ترجیحات خود در اسکیت، از ابتدا با توجه به سلیقه و راحتی از پیش تعیین شده، اسکیت خود را تیز می کنند. پرداخت یا سنگ زنی یک روش بسیار اساسی و صحیح برای آماده سازی تیغه قبل از تیز کردن آن است. این روش سایش، زبری، اکسیداسیون بسیار کم و احتمالی و سایر نقایص را از بین می برد. آسیاب مقطع کاملاً عمود بر تیغه است و عملیات سنگ زنی را انجام می دهد. این باعث تغییر شکل تیغه نمی شود و فقط قسمت زیرین آن را کاملا صاف می کند و اطمینان حاصل می کند که کاملاً با چرخ پایانی هماهنگی داشته باشد که این راه برای سبک شدن تیغه مناسب است.
این روش ایمن ترین و حرفه ای ترین روش برای تمیز کردن یا شفاف سازی تیغه ها است، اما باید به این نکته نیز اشاره کنیم که اگر قبل از هر بار شفاف سازی از سنگ زنی استفاده کنید، از عمر تیغه اسکیت شما کاسته می شود. زیرا تیغه فولاد بیشتری از دست خواهد داد. برای داشتن یک شفاف سازی حرفه ای که عمر مفید تیغه های اسکیت شما را طولانی نگه دارد، می توانید از مسئول تیز کننده تیغه اسکیت بخواهید که از چرخ سنگ زنی بسیار سبک استفاده کند تا کل منحنی تیغه را صاف نکند و فقط لبه های تیغه را آماده کنید و دوباره برای تیز کردن آماده شوید.
تیز کردن تیغه های اسکیت مبتدیان
عمق شفافیت تیغه ها با شعاع فضای توخالی تعیین می شود. پس از این عملیات، لبه های بیرونی و داخلی مشخص می شوند. عمق لازم برای روشن کردن اسکیت به عوامل مختلفی بستگی دارد که یکی از آنها راحتی و سبک اسکیت بازی شماست. برای چرخش سریع و شتاب بالا به دنبال شعاع های کوچکتر باشید. لازم به ذکر است که این نوع شعاع اصطکاک بیشتری ایجاد می کند که باعث کاهش سرعت اسکیت باز می شود و به اسکیت باز امکان انجام حرکات با لبه های بسیار عمیق را می دهد.
متغیر دیگری که باید در نظر گرفت، وزن افراد است. به طور کلی، هرچه سنگین تر باشید، به شعاع بیشتری نیز احتیاج خواهید داشت، در حالی که اسکیت بازهای سبک تر می توانند با شعاع های کوچکتر به راحتی اسکیت بازی کنند زیرا وزن و فشار زیادی را به سطح یخ منتقل نمی کنند. رد تیغه اسکیت بر روی یخ، در اسکیت بازهای سنگین که با اسکیت هایی با شعاع تیغه کوچکتر اسکیت بازی می کنند، روی یخ خراشیده می شود و در کنترل و توقف اسکیت ها با مشکل روبرو می شوند. با این حال، اگر همین افراد از اسکیت با شعاع تیغه عمیق تر استفاده کنند، متوجه افزایش مهارت اسکیت خود خواهند شد و رد باقیمانده تیغه های اسکیت بر روی یخ نیز طبیعی خواهد بود.
بنابراین، اگر مبتدی و دارای وزن بالایی نیز هستید، بهتر است ابتدا از تیغه های با شعاع بالا استفاده کنید و با کسب مهارت، این شعاع را به تدریج به حد نرمال برسانید. نکته دیگری که هنگام انتخاب شعاع تیغه ها باید برجسته شود، درجه حرارت زمین یخی است که می خواهید در آن اسکیت بازی کنید. بیشتر پیست های یخی حدود 25 درجه فارنهایت یا 4- درجه سانتیگراد هستند. دمای 5- تا 8- درجه سانتیگراد یخ سخت تر و درجه حرارت 3- تا 4- درجه سانتیگراد برای اسکیت سواری مناسب تر است. هنگام اسکیت روی یخ های سردتر و سخت تر، باید از شعاع توخالی کوچک تر استفاده شود و بالعکس می توان از شعاع بزرگتر روی یخ با دمای مناسب استفاده کرد.
اشتباهات در شفاف سازی تیغه ها
دو مشکل عمده وجود دارد که اکثر مردم پس از اسکیت بازی می توانند با آن روبرو شوند. این دو مشکل برای شما به معنای پایان دنیا نیست، اما در هر صورت برای رفع آن باید تیغه های اسکیت خود را دو بار تیز کنید، این بدان معناست که با تیز کردن عمر تیغه های شما کوتاه می شود.
اولین مسئله مهم تعادل نامناسب است. اگر تیغه اسکیت با چرخ سنگ زنی متناسب نباشد، یک لبه از لبه دیگر بلندتر است که می تواند مشکلات جدی برای اسکیت بازی شما ایجاد کند. برای اینکه تیغه های اسکیت شما به درستی تیز شده باشند و بالا و پایین نباشند، می توانید در اسلالوم (مارپیچ) حرکت کنید یا هنگام حرکت به چپ یا راست بپیچید یا در دو جهت چپ و راست متوقف شوید. برای تشخیص بهتر سعی کنید از لبه های عمیق به خوبی در حرکت استفاده کنید. اگر در تیز کردن مشکلی وجود داشته باشد، می بینید که در هنگام حرکت یک جهت کاملاً تحت کنترل شما است و در جهت دیگر احساس خواهید کرد که کنترل خوبی روی اسکیت ندارید و اسکیت در جهتی که می خواهید حرکت نمی کند. . . (اسکیت زیر پایتان جابجا می شود).
البته قبل از استفاده از اسکیت می توانید با قرار دادن وسیله ای صاف روی تیغه اسکیت از تراز بودن آن نیز مطمئن شوید. اگر عمل صافکاری بسیار ناشیانه صورت گرفته باشد، در این مرحله از آزمایش اولیه متوجه این خطا خواهید شد.
دومین اشتباه بزرگ این است که اسکیت کاملا تیز نباشد. یعنی اپراتور تیغه ها را بر روی سنگ تراش قرار می دهد و سپس آن را تیز می کند، اما این روند کامل نیست. در این حالت، هنگام انجام پرش ها، دور زدن و توقف با مشکل روبرو خواهید شد.
برای شناسایی این اشکال، به زیر ورق ها نگاه کنید دو خط ریز را مشاهده خواهید کرد که با اندکی تفاوت در روشنایی یا رنگ به لبه ها می رسند. اگر این را در یک لبه هر تیغه مشاهده کنید، اسکیت ها خیلی تیز و شسته و رفته نیستند.
برخی از اشتباهات و توصیه های بدی که کارگاه ها هنگام تیز کردن تیغه می کنند مانع از اسکیت سواری عادی نمی شود، اما در بعضی از حرکات باعث ایجاد مشکل می شود و تا حدودی مهارت شما را کاهش می دهد و در آینده باید هزینه های اضافی را متحمل شوید.
این اشتباهات می تواند موارد زیر باشد
سنگ زنی غیرضروری که باعث کاهش عمر مفید تیغه های اسکیت شما می شود.
تراشیدن بیش از حد ابتدا یا انتهای تیغه، که می تواند ناشی از فشار زیاد به این دو قسمت باشد، در این صورت تیغه به شکل موز در می آید، باعث عدم تعادل می شود و سطح کنترل شما بر روی اسکیت کاهش می یابد.
بالا بودن دور چرخش بیش از حد چرخ های شفاف کننده تیغه، که می تواند باعث لکه دار شدن تیغه یا تغییر رنگ آن شود. همچنین، در برخی موارد، این عمل باعث شده است که لبه های اسکیت شما خشن و زبر باشد، در این صورت رفع این مشکل فقط با صاف کردن تیغه با سنگ زنی و تیز شدن دوباره امکان پذیر خواهد بود.
از آزمایش روش های مختلف تیز کردن تیغه ها و همچنین ایجاد شعاع های مختلف روی تیغه های خود، نترسید. همه حالت ها و روش ها دارای مزایا و معایب خاصی هستند. شما همیشه می توانید از افراد با تجربه در این زمینه مشاوره بگیرید، اما خیالتان راحت باشد که حالت های مختلف را انتخاب کنید تا زودتر به تنظیمات شخصی و دلخواه و کاملا دقیق خود برسید.
مراقبت از اسکیت یخ خود
اگر یک اسکیت باز منظم هستید و به طور مداوم اسکیت بازی می کنید، باید بدانید که مراقبت از اسکیت کلید ماندگاری اسکیت شماست. نگهداری مناسب اسکیت روی یخ شامل مراحل اساسی است که باید به طور مداوم دنبال کنید. به طور کلی، طول عمر اسکیت شما به تصمیمات طولانی مدت شما هنگام استفاده می رسد. از انتخاب اندازه مناسب تا لحظه و روش تیز کردن تیغه ها و …
همیشه بعد از هر جلسه آموزش اسکیت، تیغه های اسکیت خود را خشک و تمیز کنید. این کار را با کمک پارچه های میکروفیبر یا نخی انجام دهید و در صورت امکان حتما از مواد رطوبت گیر در ساک یا کیف خود برای حمل اسکیت استفاده کنید تا رطوبت روی تیغه های شما باقی نماند. این امر همچنین باعث می شود تا بوت اسکیت شما نیز سریعتر خشک شود.
