اسکیت سرعت

رشته اسکیت سرعت را می توان مادر تمامی رشته های اسکیت نامید که در آن ورزشکاران با پوشیدن کفش اسکیت مخصوص این رشته، سرعت و استقامت خود را محک می زنند و تنها ملاک موفقیت در آن زمان است. اسکیت سرعت بیشتر مهارت کنترل اسکیت و استفاده از تمام توان برای رسیدن به بالاترین سرعت می باشد که صد البته توان بدنی و به عبارتی استقامت بدن نیز در آن پر اهمیت می شود. پس اگر مسابقات اسکیت سرعت را مشاهده می کنید و به نظرتان ساده می آید باید بدانید که در مسابقات اسکیت سرعت ریزه کاری های حرکات بدن، دست، پا و هارمونی که بین اعضای بدن برقرار می شود بسیار پیچیده می باشد و نیاز به تمرینات مداوم دارد.

شاید بتوان گفت افرادی که تازه وارد اسکیت شده و تا حدودی با رشته های تخصصی اسکیت آشنا شده اند، اولین رشته ای که توجه آنها را به خود جلب می کند رشته تخصصی اسکیت سرعت است.

کفش های اسکیت مخصوص و بدون ساق، چرخ های بزرگ، لباس استرج مخصوص، عینک و کلاه مخصوص و البته شکل مسابقه ی این رشته که ورزشکاران به صورت ریسینگ با یکدیگر رقابت می کنند همگی از ویژگی هایی می باشند که چشم هر بیننده ای، حتی کسانی که وارد دنیای اسکیت نشده اند را به خود جذب می کند.

ورود به این رشته همانند سایر رشته های تخصصی اسکیت، نیازمند تسلط کامل روی تمام حرکات پایه مخصوصا حرکت کراس اور بوده که بعد از مشاوره با مربیان پایه و تشخیص مربی رشته سرعت، می توان وارد این رشته مهیج شد. البته برخی تصور می کنند که تنها یادگیری حرکت بر روی اسکیت به عنوان مقدمه اسکیت سرعت کافی می باشد اما تسلط مبحث دیگری است و هر چه تسلط بر روی اسکیت بالاتر باشد رشد و پیشرفت متقاضی نیز بالاتر خواهد بود.

اسکیت اینلاین سرعت از لحاظ نوع ورزش شباهت بسیار زیادی با رشته اسکیت سرعت روی یخ دارد اما از لحاظ طراحی پیست و نوع مسابقات متفاوت می باشند. از لحاظ طراحی، پیست اسکیت سرعت به صورت شیب دار می باشد که وجه اشتراک زیادی با رشته دوچرخه سواری دارد. همچنین این دو رشته از لحاظ دارا بودن مسابقات جاده نیز وجه اشتراک دارند.

آموزش اولیه در دوره پایه اسکیت سرعت را می توان با اسکیت های معمولی نیز گذراند که توصیه اغلب مربیان حرفه ای نیز همین است، که ابتدا افراد با کفش های معمولی وارد این رشته شده و پس از یادگیری آموزش های اولیه و گذراندن دوره ی پایه اقدام به تهیه کفش اسکیت تخصصی سرعت نمایند. در این دوره افراد با استایل اولیه اسکیت سواری به سبک رشته سرعت و شکل وضعیت بدن روی اسکیت، همچنین نحوه حرکات دست و پا، آشنا می شوند.

 استایل و وضعیت بدن در رشته اسکیت سرعت کاملا خم می باشد به شکلی که پاها به صورت موازی هم بوده، کف دست ها را روی ران پا گذاشته و از قسمت کمر به سمت پایین خم می شویم تا کف دست ها به زانو ها برسند و سه نقطه شانه ها، زانو ها و جلوی کفش اسکیت در یک خط صاف قرار گیرند. در این حالت شما در وضعیت پایه اسکیت سرعت قرار گرفته اید. لازم به ذکر است در این حالت کمر کاملا صاف بوده و نباید قوس دار یا با قوز باشد.

به طور کلی و با توجه به استعداد و مهارت افراد آموزش اولیه اسکیت سرعت و حرکات پایه آن بین 6 ماه تا 1 سال به طول خواهد انجامید و هرچه تلاش و تمرینات مستمر شما بیشتر باشد و تمرینات را با پشت کار بیشتری انجام دهید این زمان برای شما میتواند کمتر و کوتاه تر باشد. همیشه میزان علاقه و عطش فرد برای یادگیری است که موفقیت اورا رقم می زند.

بعد از تکمیل دوره پایه اسکیت سرعت، از اسکیت تخصصی این رشته استفاده می شود.

کنترل اسکیت سرعت به دلیل داشتن چرخ های بزرگ و همچنین نداشتن ساق، برای افراد تازه کار در ابتدا کمی مشکل و کلافه کننده است که هدف تمرینات در این دوره کسب مهارت های حرکتی و تعادلی روی اسکیت تخصصی سرعت است.

در لول بالاتر علاوه بر تمرین حرکات قبل، تمرکز تمرینات روی بالا بردن استقامت بازیکن، بالابردن سطح کیفی تکنیک ها و به طورکلی آماده سازی فرد جهت حضور در مسابقات قرار می گیرد.

برای شروع، از مسابقات بین باشگاهی آغاز می کنیم تا افراد کم کم با شرایط مسابقات آشنا شوند و هرچه میزان آمادگی فرد بالا تر رود در مسابقات با سطح بالا تری شرکت داده خواهد شد. افزایش آمادگی شامل روحیه و اعتماد به نفس متقاضی نیز می باشد بدین معنی که هرچه سطح رقابت ها بالاتر رود فشار نیز بالاتر خواهد بود و باید برای چنین موقعیتی آماده بود تا بهترین بهره وری قابل دستیابی باشد.

 مدت زمانی که از شروع اولین مسابقه تا شروع مسابقات حرفه ای طول می کشد حدود 1 سال خواهد بود  تا فرد روی تمام تکنیک ها تسلط خوب و قابل قبولی داشته و قدرت بدنی او نیز به سطح بالاتری رسیده باشد. البته این مدت زمان با انگیزه بالا و تمرینات مستمر می تواند کمتر از این مقدار نیز باشد.

برای رسیدن به سرعت بالا و همچنین استفاده از تمام قدرت پاها، استایل حرکتی در این رشته همانطور که پیش تر به آن اشاره کردیم کاملا خمیده می باشد که این امر در صورتی که اسکیت ساق داشته باشد امکان پذیر نخواهد بود، به همین منظور اسکیت سرعت بدون ساق بوده و تا بالای قوزک پا می باشد، ساختار کربنی دارند و بسیار خشک و محکم هستند تا برای سرعت های بالا و سر پیچ ها کنترل لازم را برای اسکیت باز فراهم نمایند.

جنس فریم ها در این اسکیت  معمولا از جنس آلومینیوم آلیاژی و بعضا کربنی بوده و چرخ های اسکیت سرعت نیز برای ایجاد دور بالاتر و سرعت بالاتر بزرگ تر از حد معمول بوده و در سایزهای 84/90/100/110 و 125 میلیمتر می باشند.

دررده های سنی پایین تر به دلیل کوچک بودن بوت اسکیت گاهی اوقات از فریم های 3 چرخ استفاده می شود.

در رده های بزرگ سالان فریم 4 چرخ از 110 میل بیشتر نباید باشد و 3 چرخ بیشتر از 125میل نباید باشد.

البته فریم 125 میلیمتر فقط در مسابقات ماراتون مجاز می باشد.

برای ایجاد بهترین کارایی، کفش های اسکیت سرعت باید با شکل پای بازیکنان مطابقت داشته باشند. بنابر این اغلب کفش های اسکیت سرعت به صورت کاستوم و با قالب گیری از پای بازیکن به صورت سفارشی ساخته می شوند.

همانطور که در قبل به آن اشاره کردیم کفش اسکیت سرعت بدون ساق بوده تا مچ پای بازیکن به صورت آزادانه و کاملا تحت کنترل بازیکن قرار گیرد. بیشترین شکایت ورزشکاران تازه وارد به این رشته از تاول هایی است که به دلیل اصطحکاک ایجاد شده به وجود می آید که در درجه اول اصلاح تکنیک ها، و در درجه دوم استفاده از جوراب های فیت، استفاده از چسب ها و نوار های ورزشی، استفاده از گچ های ورزشی و یا نهایتا با تعویض بوت می توانند این مشکل را حل نمایند. البته این مسئله در رشته های مختلف اسکیت و در کفش های تخصصی امری طبیعی می باشد.

مقدار فلکس فریم اسکیت های سرعت می تواند به عنوان یک عامل شخصی برای هر بازیکن متفاوت باشد. فریم های بسیار سفت می تواند مورد علاقه اسکیت بازان با وزن بالا قرار گیرد، فریم های خیلی سخت می تواند برای برخی بازیکنان در موقعیت هایی ایجاد حس ناپایداری نماید و در عین حال فریم هایی که به اندازه کافی سفت نبوده و فلکس بالایی دارند، برای ورزشکار کندتر خواهد بود.

طول فریم ها با سایز پا و اندازه چرخ ها رابطه مستقیمی دارد و هرچه  فریم کوتاه تر باشد در تعویض پا عملکرد بهتری داشته و هرچه فریم بلند تر باشد در مسیر های طولانی عملکرد مناسب تری خواهد داشت. به طور کلی فریم های با طول بالاتر در مسیر های استقامتی و فریم های با طول پایین تر در مسیرهای سرعتی مورد استفاده می باشند. همچنین ارتفاع فریم نیز تابع شرایط مسابقات است به طوری که هر چه ارتفاع فریم بیشتر باشد برای مسابقات سرعتی و هر چه ارتفاع فریم ها کوتاهتر باشد برای مسابقات استقامتی کاربرد خواهد داشت. لازم به ذکر است که این مسئله نیز استثنائاتی دارد به طوری که در مسابقه 100 متر طول به دلیل مسیر مستقیم و عدم نیاز به چرخش، از فریم های با ارتفاع کوتاهتر استفاده می شود.

وضعیت فریم با توجه به اسکیت قابل تنظیم می باشد تا با توجه به ویژگی های فردی پای اسکیت باز، آن را تنظیم نمود. محل قرار گیری فریم بسیار مهم می باشد چرا که حتی تغییرات بسیار جزئی علاوه بر کاهش بازدهی اسکیت و ورزشکار، می تواند باعث ایجاد درد پا برای ورزشکار شود. تنظیم موقعیت فریم از درجه اهمیت بسیار بالایی برخوردار می باشد و گاهی یک اسکیت باز روز ها یا هفته ها زمان صرف تنظیم فریم اسکیت جدید خود می کند. در مسابقات اسکیت که به صورت حرفه ای برگزار می شوند، تنظیم فریم به صورت مستقیم تاثیرگذار خواهد بود. به عنوان مثال تنظیم فریم برای مسابقه اسکیت سرعت 100 متر طول با تنظیم فریم برای مسابقه اسکیت سرعت 500 متر متفاوت خواهد بود.

فریم های کفش اسکیت سرعت معمولا به صورت سه چرخ، چهار چرخ و پنج چرخ می باشند. فریم های سه چرخ را اغلب برای افرادی با سایز پای کوچک تر استفاده می کنند و در افراد بزرگسال فریم ها به صورت چهار چرخ می باشد. همچنین در گذشته فریم های پنج چرخ نیز مرسوم بوده که امروزه با پیشرفت علم در رشته سرعت و همچنین بالا رفتن سطح تکنولوژی در ساخت اسکیت های سرعت، دیگر طرفداران سابق را نداشته و این اسکیت ها به قسمتی از تاریخ پیوسته است.

اسکیت کردن با چرخ های بزرگ نیاز به مهارت بالایی داشته و هرچه ورزشکاران تجربه بیشتری کسب می کنند و در اجرای تکنیک ها به مهارت قابل قبولی دست پیدا کنند بیشتر به سمت چرخ های بزرگ تر روی می آورند.

تنظیمات “Hi-Lo” نیز موجود است که در آن به جهت کوتاه کردن طول فریم از سه چرخ بزرگ تر و یک چرخ کوچک تر در زیر کف پا استفاده می شود.

در سال 2014 شرکت پاور اسلاید (شرکت آلمانی سازنده اسکیت های سرعت) چرخ های 125 میلی متر در فریم های سه چرخ را معرفی و روانه بازار کرد که حواشی بسیار زیادی را ایجاد نمود، زیرا FIRS  (فدراسیون جهانی اسکیت اینلاین) در مسابقات جهانی 2014 و 2015 اجازه استفاده از چرخ های 125 میلی متر را صادر نکرده بود. در نهایت فدراسیون جهانی اسکیت اینلاین در 18 جولای سال 2016 و طی بیانیه ای مطبوعاتی اعلام کرد:

“دوستان عزیز، طی پیشرفت و رشدی که در سال های اخیر در ورزش ما بدست آمده است،FIRS  و کمیته فنی سرعت تصمیم گرفته اند تا از اول فوریه سال 2016، استفاده از چرخ های 125 میلی متر را فقط برای مسابقات ماراتن بلا مانع اعلام کند. با احترام خورخه رولان، رئیس کمیته فنی سرعت FIRS، رابرت ماروتا، دبیر کل FIRS.”

هرچه چرخ های اسکیت سرعت سخت تر باشند جذب انرژی هیسترزیس الاستیک (در یک تعریف کلی عبارت است از وابستگی حالت یک سیستم به گذشته اش. برای درک بهتر پدیده هیسترزیس الاستیک می ‌توان یک نوار لاستیکی و تعدادی وزنه متصل به انتهای آن را در نظر گرفت. اگر بخش بالایی نوار لاستیکی بر روی یک قلاب آویزان و تعدادی وزنه کوچک یک به یک به انتهای آن اضافه شود، طول نوار بیشتر خواهد شد. اضافه کردن وزنه‌های بیشتر باعث افزایش نیروی اعمال شده و در نتیجه ادامه یافتن افزایش طول نوار می شود. برداشتن وزنه‌ها، نیروی اعمال شده به نوار را کاهش می دهد. در نتیجه، طول نوار کاهش می یابد. حذف وزنه‌ هایی که هر یک باعث ایجاد یک افزایش طول مشخص در نوار شده بودند، باقی ماندن یک افزایش طول جزئی نسبت به طول اولیه را در پی دارد. هیسترزیس الاستیکِ لاستیک ناحیه قرار گرفته بین چرخه برابر انرژی دفع شده توسط اصطکاک داخلی ماده است) کمتر می شود، به همین دلیل اسکیت بازان سرعتی تمایل دارند از سخت ترین چرخ های ممکن استفاده نمایند. البته این مسئله استثنائاتی نیز خواهد داشت که در مسیرهای کوتاه و سرعتی اتفاق می افتد. در این حالت ورزشکاران تمایل به استفاده از چرخ های نرم خواهند داشت، که این امر به استارت بهتر در مسیر شروع کمک می کند.

اندازه بلبرینگ نیز در سری 608 که در بین ورزشکاران رشته سرعت محبوب می باشد به صورت استاندارد بوده و در سری 688 به صورت کوچک تر و سبک تر اما با تولید بسیار محدود می باشد. بلبرینگ ها معمولا از ABEC-1 تا ABEC-11 وجود دارند که بعضا علاوه بر طراحی مناسب، جهت بازدهی بالا تر میزان اصطحکاک ساچمه های خود را به حداقل رسانده اند.

به صورت خلاصه ABEC استاندارد کشور آمریکا برای تشخیص کیفیت بالا تر برای بلبرینگ می باشد که در مقالات بعدی به صورت کاملا جامع به بلبرینگ ها و تفاوت آنها می پردازیم.

بلبرینگ هایی با ساچمه های سرامیکی از اواخر سال 1990 وارد بازار شدند که بسیار سبک تر و مقاوم تر بوده ولی در عین حال قیمت بسیار بالایی نسبت به همتایان خود دارند. در این بین سرامیک نیترید سیلیکون سیاه نسبت به سرامیک دی اکسید زیرکونیوم به میزان قابل توجهی سخت تر و دارای کیفیت بالاتری می باشد.

بنابراین خرید اسکیت سرعت به نوعی یک علم به حساب می آید. باید اطلاعات کافی در این زمینه داشته باشید تا بتوانید خریدی مناسب و صحیح داشته باشید. خرید اسکیت سرعت با هر سایزی، با هر تعداد چرخ و با هر نوع بوتی که صورت گیرد باید مربی ای کارکشته در این مورد نظر دهد. تکنیک و نوع مسابقاتی که برای آن برنامه ریزی کرده اید می تواند اطلاعات ارزشمندی در این زمینه در اختیار شما بگذارد که یک مربی پرسابقه از آنها به خوبی بهره خواهد گرفت.

اسکیت بازان سرعتی در زمان حرکت مستقیم هر پا را در خط وسط حرکت خود قرار می دهند که این کار موجب ایجاد فشار مضاعف برای حرکت با سرعت بیشتر می شود. این روش اسکیت کردن توسط اسکیت باز آمریکایی به نام چاد هدریک انجام میشد و رفته رفته در تمام جهان به یک اصل برای ورزشکاران اسکیت سرعت تبدیل شد.