برای ایجاد یک جریان قدرتمند، به جز فرهنگ سازی چاره دیگری نداریم. اینکه قلب جامعه را نشانه رویم و پمپاژ عقاید را از سرچشمه آغاز کنیم. این مسئله مانند یک عمل جراحی قلب، کاری بسیار دشوار است و ظرافت و تجربه در انجام آن نقش کلیدی بازی خواهد کرد.
بنابراین لزوما تلاش برای فرهنگ سازی نمی تواند موثر باشد و ممکن است نتیجه عکس حاصل شود. این تلاش باید بر پایه اصول علمی، تجربی، و احساسی پایه گذاری شده باشد تا ستون هایی محکم و استوار بنا شود.
رشته رینک هاکی به چنین فرهنگ سازی موثری نیاز دارد تا ریشه هایش را قویا در کالبد جامعه فرو کند، و رشد و بالندگی آن حاصل شود. رشدی که در اینلاین هاکی عمیقا شاهد آن بودیم، مسیر صعب العبوری که پیموده شد و شاید میوه های آن آیس هاکی و رینک هاکی بودند.
جریان خروشان و بی مانند “جایی برای فرشته ها نیست” در رگ های جامعه نمونه ای بی بدیل از یک فرهنگ سازی عمیق می باشد. ظرف اسکیت هاکی ایران که قطره قطره در حال پر شدن بود، با “جایی برای فرشته ها نیست” به یکباره سرریز شد و شد آنچه باید.
پس تلاش کنیم از فرهنگ سازان باشیم و بر ژرفای یک مفهوم تاکید داشته باشیم. اسکیت را نه تنها برای خود، بلکه برای یک ایران بخواهیم. بردارهایی هرچند کوچک اما در یک جهت باشیم که برایندی نیرومند پدید آوریم.
تنها اینگونه است که می‌توانیم خود را دلسوز یک معنا، به نام ایران بدانیم.
یک واحد شویم و دور باشیم از هرآنچه ما را به من تبدیل می کند.
