ورزش اسکیت روی یخ که امروزه، هم به صورت تفریحی و هم به صورت کاملا تخصصی و حرفه ای در سطح جهان وجود دارد قدمتی بسیار بسیار بالا داشته و در ابتدا به عنوان یک ورزش هیچ جایگاهی در جوامع مختلف نداشته است. اسکیت کردن روی یخ را شاید بتوان یک اختراع یا ابداع خلاقانه جهت سهولت رفت و آمد در یخبندان های طولانی دانست. این امر توسط دو تکه استخوان پای حیوانات که با بند های چرمی به کف پاها بسته می شد انجام می پذیرفت. برای این منظور اغلب از استخوان پای اسب و گوزن استفاده می شد.
قدیمی ترین اسکیت های استخوانی توسط فنلاندی ها و در حدود 5000 سال پیش ساخته و مورد استفاده قرار می گرفت.
با پیشرفت بشر در صنایع مختلف، پیشرفت در ساخت اولین نمونه های اسکیت نیز حاصل گردید. استفاده از استخوان پای حیوانات منسوخ شده و چوب تراشیده شده جایگزین آن شد. بعد از آن، تیغه های فلزی که اغلب از جنس مس بودند جای تیغه های چوبی را گرفتند. قدمت این تیغه ها که اولین تیغه های فلزی در اسکیت های ابتدایی به حساب می آمد به سال 200 بعد از میلاد حضرت مسیح باز می گردد. استفاده از از اسکیت در میان مردن در آن زمان به حدی رواج پیدا کرده بود که این اسکیت ها دائما دستخوش تغییر و پیشرفت در تولید می شدند. رفته رفته تیغه های مسی نیز جای خود را به تیغه های آلومینیومی دادند که می توان این اتفاق را تحولی شگرف در پیشرفت این رشته، و نقطه عطفی در سرنوشت اسکیت های روی یخ دانست. این تحول در قرن چهاردهم و توسط هلندی ها به ثبت رسید.
تحول یک اختراع
همانطور که به آن اشاره کردیم اسکیت روی یخ ابتدا وسیله ای جهت پاسخگویی به یک نیاز به شمار می رفت. نیاز به عبور و مرور راحت تر در یخبندان های فنلاند. تاریخ ثابت کرده که با همه گیر شدن یک اتفاق یا یک اختراع و وسیله، حواشی زیادی برای آن ایجاد می شود. اسکیت نیز از همین نوع اختراعات بود. با همه گیری استفاده از آن، بشر به جوانب تفریحی این وسیله نیز بیشتر علاقه نشان داد و رفته رفته اسکیت کردن روی یخ به یک تفریح برای عموم مردم تبدیل شد. این تفریح کم کم به سمت بازی های دوستانه و خانوادگی سوق پیدا کرد و با توجه به محدود بودن سطح تفریحات بشر در آن زمان، این بازی ها با سرعتی باور نکردنی دائما در حال بروز رسانی خود و افزایش تعداد علاقه مندان به خود بود.
اولین مسابقات نیمه رسمی اسکیت روی یخ، بر روی دریاچه اسکاتلند و کانال های یخ زده هلند انجام می شد که در آن دوران جزو هیجان انگیز ترین رویداد های ورزشی و غیر ورزشی تلقی می شد. البته اسناد و مدارکی وجود دارند که نشان می دهد در اوایل قرن نوزدهم مسابقات اسکیت روی یخ وجود داشته که در روزنامه های آن زمان به آن پرداخته شده بود. اغلب مسابقات به شکل مسابقات سرعت برگزار می شدند و شاید یکی از دلایل نام گذاری رشته سرعت به مادر رشته های اسکیت، قدمت بسیار بالای آن باشد.
امروزه با پیشرفت های بسیار بالا در رشته اسکیت، این رشته تا حدودی به اوج کمال خود رسیده و دارای رشته ی تخصصی مختلفی همچون رشته های: اسکیت نمایشی، اسکیت هاکی، اسکیت بندی، اسکیت سرعت، و اسکیت گردشی و تفریحی می باشد. هر یک از این رشته ها دارای سبک منحصر به فرد خود بوده و حرکات بازیکنان در هر کدام از این رشته ها با یکدیگر متفاوت می باشد. همین تفاوت حرکتی در رشته های مختلف باعث رعایت ویژگی های خاصی در ساخت و تولید اسکیت های همان رشته شده است که منجر به متفاوت بودن اسکیت ها در رشته های مختلف شده است.
اسکیت های نمایشی روی یخ
رشته اسکیت نمایشی رشته ای کاملا احساسی بوده و اغلب حرکات روی لبه های اسکیت انجام می پذیرد. در اغلب حرکات، بازیکنان فشار بسیار بالایی به یکی از لبه های اسکیت وارد می کنند که همین امر باعث شده تا تولید کنندگان اسکیت های تخصصی نمایشی، بوت هایی با درجه سختی بسیار بالا تولید نمایند. تیغه ها اغلب از جنس آلومینیوم یا استیل ضد زنگ می باشند. ابتدای فریم های اسکیت های نمایشی به صورت دندانه دندانه بوده و جهت انجام پرش های ضربه ای از آن استفاده می شود و عملکردی کاملا مشابه با تو استاپ در فریم های اسکیت های اینلاین نمایشی دارد. فریم ها در قسمت لبه به صورت مقعر بوده که این وضعیت باعث ایجاد دو لبه در قسمت داخلی و خارجی تیغه می شود.
اسکیت های هاکی روی یخ
رشته اسکیت هاکی یک رشته بسیار پر تحرک در اسکیت می باشد. در عین حال با توجه به امکان برخورد ضربات شدید چوب یا توپ به پاها، اسکیت های هاکی نیز همانند اسکیت های نمایشی، البته با جنس کاملا متفاوت تر، دارای درجه سختی بسیار بالایی می باشند. تیز بودن تیغه ها در این رشته رابطه کاملا مستقیم با قدرت مانور بازیکنان دارد و بازیکنان جهت بالا بردن کارایی اسکیت های خود دائما در حال تیز کردن آن ها می باشد.
اسکیت های بندی روی یخ
این رشته را می توان برادر خوانده رشته اسکیت هاکی روی یخ دانست چرا که در بسیار از جهات کاملا با هاکی مشابه بوده و قدمت و پیشینه ای مشترک بین این دو رشته وجود دارد. اسکیت های آن اغلب از جنس چرم مصنوعی می باشد. تفاوت اسکیت در بین این دو رشته در ارتفاع تیغه ها بوده که نسبت به هاکی کمی به زمین نزدیک تر می باشد و همچنین طول فریم های این رشته حدود 2 سانتی متر از طول فریم های اسکیت های هاکی بلند تر هستند.
اسکیت های سرعت روی یخ
رشته اسکیت سرعت، قدیمی ترین رشته اسکیت روی یخ می باشد. با توجه به پوزیشن بازیکنان در این رشته بوت این اسکیت بدون ساق بوده و طول فریم های آن بسیار بلند تر از سایر رشته های تخصصی اسکیت روی یخ می باشد.
اسکیت های گردشی یا تفریحی
این نوع اسکیت ها اغلب برای گشت و گذار و حرکت روی دریاچه های طبیعی یخ زده استفاده می شود.
در برخی از کشور ها اسکیت روی یخ رواج زیادی نداشته و بیشتر روی اسکیت اینلاین سرمایه گذاری صورت گرفته است. اما با توجه به اشتراکات بسیار بالا در بین رشته های تخصصی روی یخ و اینلاین اغلب ورزشکارا ندر هر دو حالت روی یخ و داخل سالن در مسابقات شرکت کرده و مشغول به فعالیت می باشند.
شما نیز می توانید برای آموزش اسکیت یخ در آکادمی اسکیت حضور پیدا کنید و از زمین های یخ موجود برای این مسئله بهره ببرید. تعداد زمین های یخ برای آموزش بسیار محدود می باشد اما این مسئله روندی رو به رشد به خود گرفته است.
